σε νεοέλληνες φιλοσόφους

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

Καραγιάννης

Γιάννη Τζαβάρα



ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΣΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ




Γεώργιος Στ. Καραγιάννης (1936-2006)


Τελευταία ενημέρωση του Αφιερώματος: Μάρτιος 2016


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
Ι. Βιογραφικά
ΙΙ. Δημοσιεύματα
ΙΙΙ. Κείμενα για τον Γεωργιο Στ. Καραγιαννη






 

Ι. Βιογραφικά


Ο Γεώργιος Καραγιάννης γεννήθηκε στο Μουζάκι Καρδίτσας το 1936. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1954-1959) και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Σορβόννη, 1974-1976), όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας της παιδείας το 1976 με βαθμό «λίαν καλώς» και διδάκτωρ ιστορίας της φιλοσοφίας το 1985 με βαθμό «άριστα». Το 1962 διορίστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και υπηρέτησε στο Γυμνάσιο Πύλης Τρικάλων, Μουζακίου Καρδίτσης, Γυμνάσιο Αρρένων Νέας Σμύρνης, ΣΕΛΕΤΕ, Γυμνάσιο Θηλέων Καλλιθέας, Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών (στην Πλάκα), Πρότυπο Ευαγγελική Σχολή Ν. Σμύρνης. Διετέλεσε Γυμνασιάρχης στο Μέτσοβο (1978-79), Λυκειάρχης στη Νεάπολη Βοιών Λακωνίας (1979-1980), στην Πωγωνιανή και στην Άρτα (1980-81), Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαιδεύσεως στην Ηγουμενίτσα (1981-82). Από το 1983 έως το 1992 διηύθυνε τη Σχολή Επιμορφώσεως Λειτουργών Μέσης Εκπαιδεύσεως (ΣΕΛΜΕ) Λάρισας, όπου δίδαξε φιλοσοφία. Έκτοτε υπηρέτησε ως ειδικός πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (1992-94). Κατά τα έτη 1987-1992 δίδαξε στο ΤΕΙ Λάρισας και κατά τα έτη 1992 και εξής στο ΠΕΚ Λάρισας. Δίδαξε επίσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (1990-93) και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1992 και εξής). Το 1993-94 παραιτήθηκε πρόωρα από την υπηρεσία για οικογενειακούς λόγους.
Διετέλεσε ιδρυτικό μέλος και επί σειρά ετών Πρόεδρος της Εταιρείας Θεσσαλικών Ιστορικών Ερευνών. Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων αυτής της Εταιρείας διοργάνωσε επιστημονικά Συνέδρια σε πολλά μέρη της Θεσσαλίας.


ΙΙ. Δημοσιεύματα

1.    Κον, Ίων: Πρωτοπόροι φιλόσοφοι. Ιστορική εισαγωγή στη φιλοσοφία. Σωκράτης, Πλάτων, Ντεκάρτ, Σπινόζα, Καντ, Φίχτε. Μετάφρ. Γ. Καραγιάννης. 1η έκδοση, «Κουλτούρα», Αθήνα 1970. 2η έκδοση, «Εκάτη», Αθήνα 1998.
2.    Δοκίμια φιλοσοφίας. Μικρά μελετήματα. Αθήναι 1971, 91 σελ.
3.    Προβλήματα Φιλοσοφίας. Αθήνα 1972, 58 σελ.
4.    Lamour pédagogique dans la Grèce antique. Διδακτορική διατριβή, Παρίσι 1976, 260 σελ.
5.    Το γνωσιολογικόν πρόβλημα εις την φιλοσοφίαν του Παρμενίδου. Αθήνα 1977, 138 σελ.
6.    Kierkegaard, Søren: Η έννοια της ειρωνείας. Με σταθερή αναφορά στον Σωκράτη. Μετάφρ. Γεώργιος Καραγιάννης. «Αναγνωστίδης», Αθήνα χ.χ.
7.    «Το πρόβλημα της σχέσεως φιλοσοφίας και πολιτικής στο διάλογο Confessio philosophi του Leibniz». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: Φιλοσοφία και Πολιτική. «Καρδαμίτσα», Αθήνα 1982, 316-320.
8.    «Τα γνωρίσματα της ελληνικότητας και η ποίηση του Κ. Π. Καβάφη». Τρικαλινά 3 (1983), 109-123.
9.    «Τα προς δόξαν. Το β΄ μέρος του ποιήματος του Παρμενίδη (ερμηνευτικές παρατηρήσεις στα αποσπάσματα 8 στίχ. 54, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 15α, 17)». Στο: Μνήμη Ευάγγελου Παπανούτσου. Τόμος Β΄, Αθήνα 1983, 165-177.
10.More, Thomas: Η ουτοπία. Μετάφρ. Γιώργος Καραγιάννης. «Κάλβος», Αθήνα 1984.
11.«Οι απόψεις του S. Kierkegaard για την αρχαία Σοφιστική». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: Η αρχαία Σοφιστική. «Καρδαμίτσα», Αθήνα 1984, 330-333.
12.«Ο Παρμενίδης ο Ελεάτης και το φιλοσοφικό του έργο. (Βιογραφικά, κείμενο-μετάφραση, απηχήσεις της παρμενιδικής φιλοσοφίας)». Τρικαλινά 4 (1984), 55-80.
13. Lecture de Parménide par les philosophes Grecs. Paris 1985, 290 σελ.
14. «Η φιλοσοφία ως οντολογία του καθόλου και του μέρους έναντι των προβλημάτων του σημερινού ανθρώπου». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: Η φιλοσοφία σήμερα. (Πρακτικά του Β΄ πανελλήνιου συνέδριου φιλοσοφίας). Αθήνα 1985, 231-234.
15. «Γλώσσα και πραγματικότητα στη φιλοσοφία του Πλωτίνου». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: Γλώσσα και πραγματικότητα στην ελληνική φιλοσοφία. Αθήνα 1985, 308-311.
16. «Η φιλοσοφία του Schopenhauer και η αποτυχία του Στωικισμού». Στο: Κέντρον Επιστημονικών Ερευνών: Επετηρίς. Φιλοσοφικόν παράρτημα ΙΙ: Στωικισμός. Λευκωσία 1985, 147-156.
17. «Κυπριακά θέματα στο έργο του Αριστοτέλη». Στο: Εταιρεία Κυπριακών Σπουδών, Πρακτικά Β΄ Διεθνούς Κυπριολογικού συνεδρίου. Τόμος Α΄: Αρχαίον Τμήμα. Λευκωσία 1985, 521-524.
18. Ο έρως στην αρχαία Ελλάδα. (Μετάφραση της διδακτορικής του διατριβής). «Μαίανδρος», 1986.
19. «Η διδασκαλία της φιλοσοφίας στη Μέση Εκπαίδευση». Ελληνική Φιλοσοφική επιθεώρηση 3 (1986), 62-66.
20. «Συμπόσιο: Φιλοσοφία και παιδεία (Λάρισα, 13-14 Μαρτίου 1987)». Ελληνική Φιλοσοφική επιθεώρηση 4 (1987), 227-229.
21. «Κυπριακά θέματα στο έργο του Αριστοτέλη». Στο: Πρακτικά Β΄ Διεθνούς Κυπριολογικού Συνεδρίου, Διεθνές Κυπριολογικό Συνέδριο 1987, 521-524.
22. «Παρμενίδης ο Ελεάτης και η θεμελίωση της επιστήμης». Φιλοσοφία 17-18 (1987-1988), 258-271.
23. «Οι θεμελιώδεις αρχές της διαλεκτικής του Hegel και του Marx κατ’ αναφοράν προς τη φιλοσοφία του Bergson». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: Η Διαλεκτική. Αθήνα 1988, 170-177.
24. Φιλοσοφία και Οικονομία. Λάρισα 1989, 248 σελ.
25. «Η δικαιοσύνη κατά Πλάτωνα και κατά το Tractatus Politicus του Spinoza». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: Περί Δικαιοσύνης. Η πλατωνική και αριστοτελική αντίληψη για τη Δικαιοσύνη σε συσχετισμό προς τις νεώτερες και σύγχρονες θεωρίες για τη Δικαιοσύνη. Αθήνα 1989, 230-233.
26. «Η έννοια της αρμονίας στη φιλοσοφία των πρώιμων Πυθαγορείων». Στο: Διεθνής Εταιρεία Ελληνικής Φιλοσοφίας: Ιωνική Φιλοσοφία. Επιμέλεια Κωνσταντίνος Βουδούρης. Αθήνα 1990, 71-76.
27. «Κύρκος Βασίλειος, Αρχαίος ελληνικός διαφωτισμός και Σοφιστική. Αθήνα, 1986». Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση 20 (1990), 197-199.
28. «Η έννοια της ανάγκης στη φιλοσοφία του Πλωτίνου». Επετηρίς του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (Λευκωσία) 12 (1992), 777-788.
29. «Νεοελληνική Φιλοσοφία. Θεσσαλοί φιλόσοφοι. Δύο θέματα από το έργο του Φιλίππου Ιωάννου. α) Η αρχή της ισότητος των ανθρώπων, β) Μεταφράσεις δημοτικών ασμάτων στην αρχαία ελληνική». Αιμονία 1, 2 (1992), 27-35.
30. Ο μαρασμός του Μαρξισμού. Λάρισα 1993, 118 σελ.
31. «Η έννοια της ύλης στη φιλοσοφία των πρώιμων πυθαγορείων». Επετηρίδα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών 20 (1993-1994), 581-586.
32. Περιπέτειες της Μεταφυσικής. Λάρισα 19941 (2η έκδοση, 1998), 150 σελ.
33. Δοκίμια φιλοσοφίας. Λάρισα 1994, 760 σελ.
34. «Η μαρξιστική Οντολογία ως θεμελιώδης αιτία της κατάρρευσης των μαρξιστικών-κομμουνιστικών καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία – Τομέας Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Κρήτης: Η πολιτική φιλοσοφία σήμερα. Επιμ. Μυρτώ Δραγώνα-Μονάχου. «Καρδαμίτσα», Αθήνα 1994, 87-92.
35. «Το ‘μη είναι’ εις τους προσωκρατικούς φιλοσόφους». Πλάτων 46 (1994), 117-123.
36. «Ο παρεξηγημένος παιδαγωγικός έρως των αρχαίων». Τότε 46 (1994), 80-82.
37. «Η εύροια βίου ως παιδευτικό ιδανικό στη φιλοσοφία των Στωικών». Στο: Βουδούρης, Κωνσταντίνος (Επιμ.): Ελληνιστική φιλοσοφία. «Διεθνές Κέντρον Ελληνικής Φιλοσοφίας και Πολιτισμού», Αθήνα 1994, 138-150.
38. «Αρετή και αλήθεια στον ορθόδοξο μυστικισμό. Η αλήθεια στη μυστική όραση του κόσμου κατά τον Συμεών τον Νέο Θεολόγο και το υποκειμενικό πάθος ως πηγή της αλήθειας». Στο: Βουδούρης, Κωνσταντίνος (Επιμ.): Φιλοσοφία και Ορθοδοξία. «Διεθνές Κέντρον Ελληνικής Φιλοσοφίας και Πολιτισμού», Αθήνα 1994, 96-110.
39. «[Συνέδριο:] ‘Θεσσαλοί φιλόσοφοι’ (Λάρισα-Τσαριτσάνη, 18-19 Μαρτίου 1995)». Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση 12 (1995), 266-268.
40. «Ο Παρμενίδης ο Ελεάτης στο ‘Περί φυσικής ακροάσεως’ του Αριστοτέλους». Επετηρίδα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών 21 (1995), 509-514.
41. «Κατσιμάνης Κυριάκος, Σύνδρομο επίκτητης αρχαιοελληνικής αντιπάθειας. Gutenberg, 1992». Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση 34 (1995), 55-57.
42. «Ιδεολογία και κυριαρχία. Η προβληματική του Τζ. Μπ. Τόμσον». Δοκιμές 4 (1996), 72-93.
43. «Ιωάννης Πανέρης». Αιμονία 6 (1997), 33-36.
44. «Η φιλοσοφία της ιστορίας και η αξία της εντοπιότητος, ήτοι η σημασία των τοπικής κλίμακος γεγονότων». Γραφή 32-33 (1997), 187-189.
45. Σκέψη και πίστη. (Παρατηρήσεις και σκέψεις επάνω στη ρήση του Pascal: ‘Le Pyrrhonisme sert à la religion’)». Φιλοσοφία και Παιδεία 9-10 (1997), 34-36.
46. «Η δικαία φύσις των σωμάτων κατά τον Ιπποκράτη και η επιστημονική σημασία αυτής». Στο: Βουδούρης, Κωνσταντίνος (Επιμ.): Φιλοσοφία και Ιατρική. «Ιωνία», Αθήνα 1997, 81-87.
47. «Η παιδεία της γης». Δαοχός 43-44 (1997), 13-16.
48. «Ο ‘θείος γνόφος’ ως έννοια και βίωμα κατά Διονύσιο Αρεοπαγίτη και το ‘πάθος της νύχτας’ κατά K. Jaspers». Επετηρίδα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών 23 (1997), 303-311.
49. Ηλιούδης, Ιωάννης Ν. – Καραγιάννης, Γεώργιος (Επιμ.): Θεσσαλοί φιλόσοφοι. Πρακτικά πανελληνίου συνεδρίου (Λάρισα – Τσαρίτσανη, Μάρτιος 1995). Γράφουν: Βασίλειος Κύρκος, Αντώνιος Σακελλαρίου, Γεώργιος Καραγιάννης, Γεώργιος Κούτρας, Κώστας Σπανός, Σταύρος Γουλούλης, Βάσος Καλογιάννης, Ιωάννης Ηλιούδης, Στέφανος Μιστάρας, Γεώργιος Δοδοντσάκης, Απόστολος Ποντίκας, Νίκος Ψημμένος, Κώστας Μπαρούτας, Δημήτριος Αγραφιώτης, Χρίστος Τέζας, Χρυσόστομος Ζήσης, Χρίστος Κρικώνης, Δημήτριος Μπαλτάς, Λίτσα Χατζοπούλου, Γιάννης Αδάμος, Κώστας Δημουλάς, Χρυσούλα Μότσιου, Βασίλειος Αναγνωστόπουλος, Γεώργιος Καραμανώλης, Γρηγόρης Καραφύλλης, Νικόλαος Γ. Πολίτης, Ελευθέριος Καρακίτσιος. «Δήμος Τρικκαίων», 1998.
50. «Στέφανος Δούγκας ο εκ Τυρνάβου. Μαθηματικός και Φιλόσοφος, πρώτος διδάξας της φιλοσοφίας του Schelling στην Ελλάδα και η φιλοσοφική του διδασκαλία περί Θεού και φύσεως». Στο: Πρακτικά Πανελληνίου Συνεδρίου, Θεσσαλοί φιλόσοφοι. Λάρισα-Τσαρίτσανη 1998, 175-178.
51. «Αναξίλαος ο Λαρισαίος. Ο Θεσσαλός φυσιοδίφης και φιλόσοφος της εποχής του Οκταβιανού Αυγούστου». Στο: Πρακτικά Πανελληνίου Συνεδρίου, Θεσσαλοί φιλόσοφοι. Λάρισα-Τσαρίτσανη 1998, 30-36.
52. «Η έννοια του μετρίου και τα είδη των πολιτευμάτων στον διάλογο Πολιτικός του Πλάτωνος». Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση 15 (1998), 24-37.
53. «Η θεωρία του Αριστοτέλους περί ‘ορθών’ και ‘ημαρτημένων’ πολιτειών και η σχέση αυτής προς τον διάλογο ‘Πολιτικός’ του Πλάτωνος». Φιλοσοφία και Παιδεία 11 (1998), 20-22.
54. «Η έννοια του ‘λόγου’ στον Μάξιμο Ομολογητή». Φιλοσοφία και Παιδεία 13 (1998), 14-18.
55. «Περί κλωνοποιήσεως, δευτέρας παρουσίας και άλλων τινών». Δαοχός 15-16 (1998), 7-10.
56. «Η ποίηση στη φιλοσοφία του Πλάτωνος. (Η περίπτωση του διαλόγου ‘Ίων’)». Φιλοσοφία και Παιδεία 15 (1999), 15-17.
57. «Η έννοια του λόγου στον Μάξιμο τον Ομολογητή». Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση 17 (2000), 107-117.
58. «Η έννοια της συνειδήσεως στη φιλοσοφία του Κωνσταντίνου Κούμα». Στο: Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: Νεοελληνική Φιλοσοφία. Επιμ. Κωνσταντίνος Βουδούρης. «Ελληνικά Γράμματα», Αθήνα 2000, 119-126.
59. «Η έννοια της ‘Δίκης’ στη φιλοσοφία των Προσωκρατικών». Φιλοσοφία και Παιδεία 17-18 (2000), 28-31.
60. «Στατικές και δυναμικές ερμηνείες του κόσμου». Φιλοσοφία και Παιδεία 20 (2000), 27-29.
61. «Η έννοια του καλού και του κάλλους στον διάλογο του Πλάτωνος Ιππίας Μείζων». Στο: Βουδούρης, Κωνσταντίνος (Επιμ.): Ελληνική φιλοσοφία και καλές τέχνες. «Ιωνία», Αθήνα 2000, 71-80.
62. Ειδωλολατρεία - Εικονολατρία. Δύο ομοειδείς όψεις της ελληνικής θρησκευτικότητος. Εταιρεία Ιστορικών Ερευνών Θεσσαλίας, Λάρισα 2001.
63. «Η έννοια του ‘αρχείου’ στην φιλοσοφία του Γάλλου φιλοσόφου Jacques Derrida». Φιλοσοφία και Παιδεία 22 (2001), 8-10.
64. «Η ‘Νέα Πολιτική Διοίκησις’ του Ρήγα Βελεστινλή, η σχέση της προς την ‘Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτου της Γαλλικής Επαναστάσεως’, 1789, και οι φιλοσοφικές τους πηγές». Στο: Πρακτικά Γ΄ Συνεδρίου «Υπέρεια», «Φεραί – Βελεστίνο – Ρήγας», Βελεστίνο 2002, 697-704.
65. «Ολύμπιος Τρύφων, ‘Μέλλον: Ελληνισμός ή Όλεθρος’, Λιτόχωρο, έκδ. Φιλοσοφική Σχολή Ολύμπου, 2000». Φιλοσοφία και Παιδεία 24 (2002), 33-34.
66. «Η αρχαία ελληνική σοφιστική ως ‘ανθρωπιστικό’ κίνημα». Φιλοσοφία και Παιδεία 25 (2002), 20-22.
67. «Παραλλαγές της εννοίας του μηδενός». Φιλοσοφία και Παιδεία 26 (2002), 8-9.
68. «Το διδάσκειν ως μορφή επικοινωνίας στην φιλοσοφία του Κωνσταντίνου Κούμα». Στο: Βουδούρης, Κωνσταντίνος (Επιμ.): Ρητορική, επικοινωνία, πολιτική και φιλοσοφία. «Ιωνία», Αθήνα 2002, 69-76.
69. Ο παιδαγωγικός έρως στην αρχαία Ελλάδα. «Μαίανδρος», Θεσσαλονίκη 2003.
70. Παρμενίδης ο Ελεάτης: Περί φύσιος. Πρόλογος-Εισαγωγή-Μετάφραση-Σχόλια Γεώργιος Στεφ. Καραγιάννης, Επιστολή-Πρόλογος Maurice de Gandillac, Συνεργασία (Εισαγωγή Ι) Δημ. Παπαδής. «Ζήτρος», Θεσσαλονίκη 2003 (2η έκδοση, «Ελληνικά Γράμματα», Αθήνα 2006).
71. «Πόσο και υπό ποίες προϋποθέσεις είναι δυνατή η καθολικότητα και η αναγκαστικότητα των αισθητικών και τελεολογικών κρίσεων. (Σκέψεις με βάση την ‘Κριτική της κριτικής δυνάμεως’ του Im. Kant)». Φιλοσοφία και Παιδεία 29 (2003), 11-12.
72. «Η Σωκρατική διδασκαλία υπό το πρίσμα της νιτσεϊκής φιλοσοφίας». Στο: Ένωση Καθηγητών για την Προαγωγή της Φιλοσοφίας στην Εκπαίδευση (Ε.Κ.Δ.Ε.Φ.): Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου «Ο Σωκράτης σήμερα». (Αθήνα-Δελφοί. Μέγαρο Παλαιάς βουλής – Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών (28/9-1/10/2001). Επιμ. Σπύρος Γ. Μοσχονάς. Αθήνα 2003, 159-165.
73. «Η θεμελιώδης πρόταση του Παρμενίδη Το γαρ αυτό νοείν εστί τε και είναι και η σχέση αυτής προς το Καρτεσιανό ‘cogito, ergo sum’». Στο: Μαραγγιανού, Ευαγγελία (Επιμ.): Φιλοσοφίας αγώνισμα. Μελέτες προς τιμήν του καθηγητού Κωνσταντίνου Βουδούρη. Αθήνα 2004, 196-204.
74. «Τα όρια του πραγματικού και του ιδανικού κατά την φιλοσοφία του Κων. Κούμα». Φιλοσοφία και Παιδεία 31 (2004), 30-31.
75. «Η φιλοσοφία κατά τον Hegel». Στο: Βουδούρης, Κωνσταντίνος (Επιμ.): Αντιλήψεις για τη φιλοσοφία από τους Προσωκρατικούς μέχρι σήμερα. «Ιωνία», Αθήνα 2004, 43-54.
76. «Το μεταφυσικό υπόβαθρο του ορθολογικού πνεύματος στην φιλοσοφία του Αριστοτέλη». Φιλοσοφία και Παιδεία 37 (2006), 12-13.
77. «Τα οντολογικά θεμέλια της τυπικής και διαλεκτικής Λογικής». Φιλοσοφία και Παιδεία 39-40 (2006), 14-19.
78. O Έρως στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Η φιλοσοφική θεώρηση του θέματος. Ανθολογία φιλοσοφικών κειμένων, 2 τόμοι, «Ελληνικά Γράμματα», Αθήνα 2006. (Επανέκδοση από τις εκδόσεις «Ζήτρος», Θεσσαλονίκη 2006). Πρόλογος Θ.Γ. Μαυρόπουλος. Εισαγωγή-Μετάφραση-Επίλογος Γεώργιος Στ. Καραγιάννης. Διανεμήθηκε εκτός εμπορίου μαζί με «Το Βήμα», στις 14/10/2006.

 

ΙΙΙ. Κείμενα για τον Γεώργιο Στ. Καραγιάννη

1.    Μοσχονάς, Σπύρος Γ.: «Μνήμη Γεωργίου Στεφ. Καραγιάννη». Φιλοσοφία και Παιδεία 39-40 (2006), 45. [Γράφει εκεί ο Σπ. Γ. Μοσχονάς: «Ο Γιώργος Καραγιάννης δεν υπήρξε μόνο πολυτάλαντος εκπαιδευτικός και φιλόσοφος αλλά και άνθρωπος εξαίρετος, χαμηλών μεν τόνων, έμπλεως όμως ήθους και αδιαμφισβήτητης αγάπης προς όλους τους συνεργάτες του»].